Έχετε ποτέ σκεφτεί πως θα έπρεπε να είναι φτιαγμένο το ανθρώπινο σώμα ώστε να μπορέσει να επιβιώσει από μία σύγκρουση  οχημάτων που κινούνται με μόλις 30 Χιλιόμετρα την ώρα;

Την απάντηση έρχεται να δώσει η επιτροπή τροχαίων ατυχημάτων της Αυστραλίας “κατασκευάζοντας” τον Κο Γράχαμ (Mr Graham) όπως φαίνεται και στην φωτογραφία που ακολουθεί:

( http://www.meetgraham.com.au )

Φανταστείτε πως θα έπρεπε να ήταν το σώμα μας με την ταχύτητα που πραγματικά οδηγούμε χωρίς να λαμβάνουμε τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας (Ζώνη ασφάλειας, Κράνος, Αερόσακοι, κλπ.)

Στις παραγράφους που ακολουθούν περιγράφονται ενδεικτικά κάποια από τα χαρακτηριστικά του σώματος του κ. Γκράχαμ.

 

Κρανίο

Ένα από τα πιο σημαντικά μέρη του σώματος τα οποία τραυματίζονται σε περίπτωση ατυχήματος είναι το κεφάλι. Οι τραυματισμοί στο κεφάλι μπορεί να οδηγήσουν σε θάνατο ή σε μόνιμη αναπηρία.

Σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα το κρανίο απορροφά πολλή από τη δύναμη πρόσκρουσης που έχει αναπτυχθεί μέσω της θραύσης του. Με αυτό τον τρόπο μειώνεται η δύναμη που δέχεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Δηλαδή λειτουργεί ακριβώς σας ένα κράνος μοτοσικλέτας.

Το κρανίο του Graham έχει σχεδιαστεί με τρόπο ώστε να απορροφά σε μέγιστο δυνατό βαθμό τη δύναμη πρόσκρουσης που αναπτύσσεται όταν το όχημα κινείται με 30Χλμ την Ώρα.

Η δομή του κρανίου του είναι μεγαλύτερη, με ενσωματωμένες ζώνες θραύσης για να απορροφούν τις δυνάμεις κρούσης. Οι ζώνες θραύσης βοηθούν στην επιβράδυνση της ορμής του κεφαλιού του καθώς κινείται προς τα εμπρός κατά την κρούση και αυξάνει την ικανότητα του κρανίου του να απορροφά  τη δύναμη πρόσκρουσης, αποφεύγοντας τον τραυματισμό του εγκεφάλου.

 

Εγκέφαλος

Ο εγκέφαλος είναι ένα από τα πιο ευάλωτα μέρη του σώματός μας. Βρίσκεται μέσα στο κρανίο και περιτριγυρισμένο από εγκεφαλονωτιαίο υγρό, το οποίο λειτουργεί ως ενσωματωμένος μηχανισμός ασφαλείας για να προστατεύει τον εγκέφαλο από τα καθημερινά χτυπήματα και κραδασμούς.

Σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, όμως έχουμε να κάνουμε με δυνάμεις πολύ μεγαλύτερες από ό, τι τα καθημερινά αυτά χτυπήματα που έχει σχεδιαστεί να αντιμετωπίζει ο εγκέφαλός μας. Οι δυνάμεις πρόσκρουσης που αναπτύσσονται έχουν σαν αποτέλεσμα την πρόσκρουση του εγκεφάλου στα τοιχώματα του κρανίου προκαλώντας τον σοβαρό τραυματισμό του. Ο εγκέφαλος του Graham είναι ίδιος με τον δικό σας, αλλά το κρανίο του είναι πολύ μεγαλύτερο, με περισσότερο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και συνδέσμους για να στηρίξει τον εγκέφαλο όταν συμβεί μια σύγκρουση. Το κεφάλι του προσφέρει μεγαλύτερη γενική ασφάλεια, προστατεύοντας αποτελεσματικά τον εγκέφαλο και μειώνοντας τις ζημιές που προκλήθηκαν από την εσωτερική κρούση με το τοίχωμα του κρανίου.

 

Πρόσωπο

Το πρόσωπό μας είναι ένας λεπτός συνδυασμός  οστών, μυών και χόνδρου. Σε μια σύγκρουση, οι τραυματισμοί στο πρόσωπο προκαλούνται συνήθως από την κρούση του προσώπου στο τιμόνι, στο ταμπλό, στο παρμπρίζ ή ακόμη και από το  θρυμματισμένο γυαλί του παρμπρίζ και των παραθύρων.

Ο Γκράχαμ έχει ένα σχετικά επίπεδο πρόσωπο και πολλούς λιπώδεις ιστούς που απορροφούν την ενέργεια ενός κτυπήματος.

Ένας επίσης από τους ποιο συχνούς τραυματισμούς του προσώπου (στα τροχαία ατυχήματα) είναι και ο τραυματισμός της μύτης. Για το λόγο αυτό ο Γκράχαμ έχει σχετικά επίπεδη μύτη, ενώ η ύπαρξη λιπώδους ιστού γύρω από τα σημεία του προσώπου που «προεξέχουν» (Αυτιά, ζυγωματικά, κλπ) βοηθούν την απορρόφηση της ενέργειας πρόσκρουσης και την προστασία του προσώπου.

 

 

 

Λαιμός/Αυχένας

Όταν ένα όχημα κινείται με 30χιλιόμετρα την ώρα και σταματήσει απότομα τότε τα μέλη του σώματός μας συνεχίζουν να κινούνται και ένα από αυτά είναι το κεφάλι. Αρχικά το κεφάλι κινείται με μεγάλη ταχύτητα προς τα εμπρός και στη συνέχεια προς τα πίσω, προκαλώντας σοβαρό τραυματισμό του αυχένα, της σπονδυλικής στήλης και κατ’ επέκταση του νωτιαίου μυελού που βρίσκεται μέσα στη σπονδυλική στήλη. Αυτό οδηγεί σε πολλές περιπτώσεις σε θάνατο ή σε μόνιμες παραπληγίες ή τετραπληγίες.

Στην περίπτωση του Γκράχαμ, απλώς ΔΕΝ υπάρχει λαιμός. Βέβαια αυτό έχει σαν συνέπεια την αδυναμία κίνησης του κεφαλιού. Οστά και χόνδροι, έχουν επεκταθεί προς τα πάνω για να φτάσουν στο κρανίο, ενισχύοντας τον λαιμό του με μια δομή σαν κορμό που προστατεύει το κεφάλι του από τραυματισμό όταν υπάρχει απότομη κίνηση.