Η HELLASTRON και τα μέλη της εκφράζουν τη βαθιά τους θλίψη για την αδόκητη απώλεια, σε ηλικία μόλις 53 ετών, του εξαίρετου ανθρώπου, συναδέλφου και φίλου Γιάννη Δημητρόπουλου, και τα ειλικρινή τους συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Ο εκλιπών, διακεκριμένος συγκοινωνιολόγος, είχε διατελέσει, μεταξύ άλλων, μέλος των διοικητικών συμβουλίων της HELLASTRON από την ίδρυσή της έως τον Σεπτέμβριο του 2016 και στέλεχος στην Εγνατία Οδό, την εταιρεία λειτουργίας της Αττικής Οδού Αττικές Διαδρομές, τη Γέφυρα και τον ΜΟΡΕΑ, ενώ τα τελευταία χρόνια εργαζόταν στην Παγκόσμια Τράπεζα. Αποχαιρετώντας τον, μιλούν για αυτόν δύο συνάδελφοι που συνεργάστηκαν μαζί του στενά.

“Χωρίς να θέλω να αδικήσω κανένα από τους συναδέλφους (το αντίθετο νομίζω ότι εκφράζω τους περισσότερους), δεν έχω γνωρίσει στον επαγγελματικό μας χώρο πιο δημιουργικό, πιο παραγωγικό άνθρωπο, πιο πολύπλευρη και ανήσυχη προσωπικότητα. Ολοκληρωμένος μηχανικός (συγκοινωνιολόγος και όχι μόνο), συγγραφέας, αρθρογράφος, ταξιδευτής στη ζωή και στη σκέψη, χαρισματικός. Τεχνοκράτης και διανοούμενος,  άνθρωπος με παραδοσιακές αρχές και αξίες και ταυτόχρονα σύγχρονο, ανήσυχο έως και ανατρεπτικό τρόπο σκέψης. Υπήρξα κάποια σημαντικά χρόνια διευθυντής του στην Αττική Οδό  και με αποκαλούσε πάντα με  την γνωστή χαρακτηριστική του σεμνότητα «αφεντικό». Ντρεπόμουνα….κοκκίνιζα…., αυτός με μάθαινε περισσότερα, τόσο στα θέματα της δουλειάς (μοναδικός στα ελληνικά δεδομένα ειδικά στα θέματα οδικής ασφάλειας) όσο και γενικότερα, ήταν τέρας γνώσεων o Γιάννης και μπορούσες να συζητάς μαζί του ώρες για τα πάντα (ιστορία, γεωγραφία, πολιτική, περιβάλλον, κα και πολύγλωσσος, έχω ξεχάσει πιά πόσες γλώσσες μιλούσε ο Γιάννης κάθε 1-2 χρόνια μάθαινε και μία). Μας αιφνιδίαζε με την σκέψη του, και μας έκανε πολλές φορές να σκεφτούμε και εμείς έξω και πέρα από τα καθιερωμένα να αναθεωρήσουμε ιδέες και πρακτικές και να βρούμε τον εναλλακτικό καλύτερο τρόπο. Για τον Γιάννη στη δουλειά δεν υπήρχε άλυτο πρόβλημα, ούτε όμως και δεδομένη λύση, είχε πάντα μια καινούργια ιδέα να  βγούμε από το αδιέξοδο ή να το κάνουμε ακόμα καλύτερο. Ποτέ δεν παίρναμε την απόφαση αν δεν είχαμε πάρει την γνώμη του, ακόμα και αν συμφωνούσε μαζί μας είχε πάντα μια αντιπρόταση για να τεστάρει την αρχική πρόταση. Η διαλεκτική και η ολιστική προσέγγιση σε όλο της το μεγαλείο.
Μας αιφνιδίαζε πάντα ευχάριστα, δημιουργικά και παραγωγικά, ακόμα και όταν διαφωνούσαμε μαζί του.
Αυτή την φορά όμως Γιάννη, μας αιφνιδίασες δυσάρεστα.
Θα μας λείψεις τόσο πολύ.”

Κωνσταντίνος Παπανδρέου,
Διευθύνων Σύμβουλος, «Ολυμπία Οδός Λειτουργία Α.Ε.», μέλος ΔΣ HELLASTRON

“Μοιραία κάποια στιγμή στη ζωή, έρχεται η δυσάρεστη συγκυρία που αναγκάζεσαι ξαφνικά να μιλήσεις για κάποιον σε χρόνο παρελθοντικό. Χθες, η στιγμή αυτή ήρθε για το φίλο και συνάδελφο Γιάννη Δημητρόπουλο, που στα 53 του χρόνια μας στέρησε από την παρουσία του.
Λαμπρός συγκοινωνιολόγος, ο Γιάννης άφησε το στίγμα του απ’ όπου κι αν πέρασε – και πέρασε από πολλούς αυτοκινητόδρομους πριν τον κερδίσει η Παγκόσμια Τράπεζα.
Ήταν αυτός που μπορούσε σε μισή κόλλα χαρτί να σκιτσάρει όλο τον αυτοκινητόδρομο του Μορέα από μνήμης μέσα σε τρία λεπτά και της Αττικής οδού σε άλλα δύο, ενώ ταυτόχρονα σου εξηγούσε τα υπέρ και τα κατά του Μεγάλου Περίπατου της Αθήνας ή σχεδίαζε το επόμενο άρθρο ή βιβλίο του.
Ήταν αυτός που θα σου άφηνε πάντα «χώρο» να δουλέψεις, που δεν θα σε καπέλωνε ποτέ και που ποτέ δεν θα καπηλευόταν τη δουλειά σου ή τη δουλειά άλλου.
Ήταν αυτός που δεν θα σε έφερνε ποτέ σε δύσκολη θέση μπροστά σε άλλους, που θα αμφισβητούσε ό,τι του έλεγες απλώς για να ακούσει πιθανά επιχειρήματα που δεν είχε σκεφτεί ο ίδιος και να πάρει τη σωστή απόφαση.
Ο Γιάννης ήταν πάντα υπέρ της πρόληψης, υπέρ της προετοιμασίας. Ομαδικός παίκτης από γεννησιμιού του, πάντα έτοιμος για το χειρότερο, αλλά και πάντα αισιόδοξος ότι το καλύτερο μας περιμένει στη γωνία.
Ο Γιάννης ήταν. Δυστυχώς δεν είναι πια.”

Βίλυ Βεγήρη,
Διευθύντρια Λειτουργίας, «Μορέας Α.Ε.», μέλος ΔΣ HELLASTRON